Η Παιδική Χαρά είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς για τα νεότερα μέλη της οικογένειας – κι αυτό όχι αδικαιολόγητα καθώς:
- Συνήθως είναι κοντά. Έτσι είναι θέμα κάποιων λεπτών η μετάβαση σε αυτόν.
- Η πληθώρα των επιλογών σε παιχνίδια (ιδαίτερα εάν η παιδική χαρά είναι μεγάλη) δίνει στο παιδί μεγάλη ευχαρίστηση.
- Βοηθάει στην σωστή κοινωνικοποίηση των παιδιών (ιδιαίτερα των μικρότερων που δεν έχουν πολλές σχετικές παραστάσεις).
Ποια είναι όμως τα βασικότερα θέματα που μπορεί να συναντήσουμε εκεί και ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά μας ως γονείς;
1. Πιθανότητα τραυματισμού του παιδιού.
Ακόμη και στις καλύτερα οργανωμένες και υπερσύγχρονες παιδικές χαρές είναι πολύ πιθανός ένας τραυματισμός γιατί πολύ απλά τα παιδιά είναι ...παιδιά. Ένα πολύ συνηθισμένο παράδειγμα: το πιτσιρίκι μας αποφασίζει ν' ανέβει μία τσουλήθρα ανάποδα (όχι να τσουλήσει δηλαδή προς τα κάτω αλλά να...σκαρφαλώσει) κινδυνεύοντας να συγκρουστεί με το πιτσιρίκι που την χρησιμοποιεί όπως πρέπει – κατεβαίνει δηλαδή!
Γι' αυτό και η προσοχή μας πρέπει να είναι εστιασμένη στο παιδί καθόλη τη διάρκεια της παραμονής στην Παιδική Χαρά. Δυστυχώς αυτή δεν είναι τόπος...χαλάρωσης και καφέ για τους γονείς.
Επίσης είναι πολύ αποτελεσματικό να έχουμε ενημερώσει εκ των προτέρων το παιδί μας για τους πιο συνηθισμένους κινδύνους όπως ο προαναφερόμενος ή το να μην πλησιάζει πολύ κοντά σε μία κούνια όταν αυτή είναι ...σε δράση!
2. Παιχνίδι με το παιδί.
Είναι πολύ σημαντικό κατά τη διάρκεια της παραμονής στην Παιδική Χαρά να συμμετέχουμε ενεργά στο παιχνίδι με το παιδί κι όχι να είμαστε απλοί παρατηρητές – έστω και προσεκτικοί. Το παιδί θέλει τη συμμετοχή μας και ευχαριστιέται πολύ περισσότερο την παρουσία του στην Παιδική Χαρά όταν συμμετέχουμε στις δραστηριότητες μαζί του.
3. Το παιχνίδι που θέλει το παιδί μας είναι κατηλλειμένο.
Πολύ συχνά, ιδιαίτερα στις κούνιες, η 'θέση' που επιθυμεί το βλαστάρι μας είναι κατηλλειμένη. Έχουμε 2 επιλογές: εάν δούμε ότι το άλλο πιτσιρίκι το παρακάνει στο χρόνο παραμονής, ζητάμε με ευγένεια από το συνοδό του να παίξει λίγο και το δικό μας. Και τονίζουμε το με 'ευγένεια' καθώς όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες σε σκηνές απείρους κάλλους μεταξύ γονιών, οι οποίες μόνο παράδειγμα δεν αποτελούν για τα παιδιά μας.
Η δεύτερη επιλογή που έχουμε είναι να πάμε σε κάποιο άλλο παιχνίδι της Παιδικής Χαράς ώσπου ν' αδειάσει η ...πολυπόθητη θέση.
Α, και φυσικά εάν το δικό μας παιδί είναι αυτό που παραμένει για πολύ ώρα σε κάποιο παιχνίδι εμποδίζοντας άλλα παιδιά να παίξουν, του ζητάμε να κατέβει εξηγώντας του αναλυτικά τους λόγους. Είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να καταλάβει την έννοια του ''μοιράζομαι με τους άλλους''.
4. Το παιδί αρνείται να φύγει.
Όλοι οι γονείςγνωρίζουν από την εμπειρία τους ότι το πιο δύσκολο μέρος της βόλτας στην Παιδική Χαρά είναι αυτό της αποχώρησης στο τέλος. Τα περισσότερα παιδιά αρνούνται πεισματικά να φύγουν, σε σημείο μάλιστα που να δημιουργούν μεγάλο θέμα στους γονείς που δεν ξέρουν πως να χειριστούν την όλη κατάσταση.
Μαγικές λύσεις, προφανώς δεν υπάρχουν. Είναι όμως πάντα χρήσιμο να έχουμε κατά νου ότι η ξαφνική ανακοίνωση της αναχώρησης ...δεν βοηθάει – όπως και το να λέμε στο παιδί ότι ''σε λίγο φεύγουμε'' και να μην το κάνουμε.
Ίσως αυτό που λειτουργεί καλύτερα είναι η υπενθύμιση μία-δύο φορές κατά τη διάρκεια της παραμονής ότι την τάδε ώρα θα πρέπει οπωσδήποτε να αναχωρήσουμε (ώστε το παιδί να εξοικειωθεί με την ιδέα) καθώς και να τον περιμένει στο σπίτι ένα μικρό ...κίνητρο – ένα γλυκό ίσως!
Επίσης πολύ χρήσιμες είναι και οι εξ' αρχής ''καθαρές εξηγήσεις'' – ιδίως όταν το παιδί είναι μεγαλύτερο. Δηλαδή το να του δίνουμε από την αρχή, πριν ξεκινήσουμε από το σπίτι, μία σαφή εικόνα του σε ποια παιδική χαρά θα πάμε, πόσο θα καθίσουμε και πότε και για ποιο λόγο θα πρέπει ν' αναχωρήσουμε.
Διαβάστε επίσης
- Αφήστε τα παιδιά να λερώνονται, τους κάνει καλό
- Οδηγίες χρήσης σχολικής τσάντας
- Ένας μικρός οδηγός για να είσαι ένας σπουδαίος μπαμπάς
